- April 2003

Goeiedag, we zitten op dit moment in Westport want we zijn gisteren vertrokken uit Nelson waar we de laatste 5 dagen hebben doorgebracht. Voordat ik de afgelopen dagen beschrijf wil ik eerst even het grote (slechte) nieuws brengen: ik ga binnenkort weer terug naar Nederland. Heb vanmiddag gebeld met Cathay en m'n vertrekdatum uit Australie gewijzigd in 19 april vanuit Melbourne. Het ticket na Bali kon ik annuleren dus dat geld krijg ik gewoon terug. Diederik blijft wel verder reizen maar ik hou het voor gezien. Het was leuk voor zolang het duurde maar je gaat Nederland toch missen na een tijdje.
Anyway, ga nog even genieten van de laatste paar weken hier.
In Wellington zijn we vorige week 2 dagen gebleven. Ben hier naar het Te Papa museum geweest, heel groot en interactief museum met diverse (gratis) tentoonstellingen. Met name een tentoonstelling over de vulkanische activiteit hier in NZ was erg interessant. Ze hadden ook een huis waar je in kon gaan staan en dan werd een aardbeving nagebootst, wel aardig gedaan.
Ben ook naar de befaamde Lord of the Rings tentoonstelling geweest waar ze diverse originele kostuums en items uit de film tentoonstellen. Verder laten ze zien hoe veel van de special effects zijn uitgevoerd. Ik ben niet zo'n fan van de filmreeks (dat Hobbits en Wizards gedoe trekt mij niet zo) maar ik moet zeggen dat als je hier ziet hoe veel moeite in de films is gestoken krijg je er toch wel respect voor. Ben nog bijna met de Canadezen meegegaan om deel 2 te kijken in de bioscoop waar ze ook in premiere gaan maar hier toch maar op het laatste moment van afgezien. Van deel 1 heb ik namelijk alleen de eerste 30 minuten kunnen kijken omdat het me verder echt niet kon boeien.
Op donderdagochtend de ferry naar Picton op het Zuidereiland gepakt. Prachtige boottocht, vooral het laatste deel door de Marlborough Sounds (waterweg tussen twee bergruggen) is zeer schoon. Onderweg ook nog een dolfijn langs de boot zien zwemmen. Na aankomst meteen de bus gepakt en via een tussenstop bij een mooi riviertje doorgereden naar Nelson.
We zijn hier dus 5 dagen gebleven. We bestaat op dit moment uit 3 personen omdat we samen reizen met nog een andere jongen (Maurits) uit Holland (toevallig uit Huizen, zo'n 8 km van waar ik woon).
Op zondag zijn we naar Abel Tasman National Park gegaan. Helaas was het deze dag voor het eerst in tijden erg slecht weer: het regende de hele dag. Was wel heel jammer maar het park was nog steeds erg mooi. Je loopt over een track langs de kustlijn waarbij je voornamelijk door regenwoud loopt (eigenlijk was het weer dus wel toepasselijk...) en over strandjes in rustige baaien en lagunes.
Op de heenweg werden we door de bus en een cruiseship naar ons startpunt gebracht en op de terugweg werden we met een speedboat afgehaald. De terugweg was dus wat gaver, we gingen via een eiland waar een zeehondenkolonie op de rotsen lag te rusten met behoorlijke snelheid terug naar de bus. Ondanks het weer was het een welgeslaagde dag. We zijn wel doodop van het wandelen en omdat we afgelopen nacht maar 3 uur slaap hebben gehad.
Daarom de volgende dag het maar rustig aangedaan: beetje zwemmen in het zwembad van 't hostel, voetballen en rondhangen. 's-Avonds nog ff wat gaan drinken en afscheid genomen van Rachel en Beth (de Canadezen) en Mau, want zij blijven allemaal werken in Nelson. Dat is wel het mindere onderdeel van dat backpacken: je ontmoet enkele keren gave mensen waarmee je 1 of enkele weken intensief mee optrekt en een gave tijd hebt en dan moet je elke keer toch weer afscheid nemen. Maar goed, geen tijd om sentimenteel te gaan lopen doen, we gaan morgen weer verder naar de westkust om te gaan whitewater raften (grade 4!) in Westport.

4 APRIL

OK, voor iedereen die het eerste deel van het vorige verslagje gelooft: 1 APRIL!!!! Dit zullen er waarschijnlijk niet al te veel zijn (hoewel er toch een aantal mailtjes volgden met de vraag of het een grap was).
Nee, het is hier nog iets te gaaf om ook maar aan teruggaan te denken...

7 APRIL

Hi, hier vanuit Wanaka zal ik de laatste paar dagen weer ff doornemen: Afgelopen woensdag zijn we dus gaan whitewater raften op de Buller River. Het raften was wel aardig maar ook weer niet super. De scenery van de gorge waar je doorheen raft is wel wonderschoon, verder zijn we nog van een 8 meter hoge klif afgesprongen en een stroming al zwemmend bedwongen. Ook de bbq lunch achteraf was wel prettig. Het water was (ondanks de wetsuit) ijs en ijskoud en daardoor was ik erna ietwat verkouden maar dat ging gelukkig snel weer over.
De volgende dag weer doorgereist, overdag bij Cape Foulwind een kustwandeling gedaan o.a. langs een grote zeehondenkolonie. De route was vandaag bijzonder mooi, de westkust is heel ruig en de palmenbossen en bergruggen vlak langs de kust geven mooie plaatjes.
Die avond overnacht in Mahinapau, een gehucht in de middle of nowhere temidden van grote stukken regenwoud. Hier verbleven we in kleine lodges rondom een pub. In de pub werd 's-avonds voor de hele bus een maaltijd en een thema feest georganiseerd. Het idee was dat iedereen een vuilniszak kreeg en hier al zijn/haar creatifiteit op los moest laten om ervan een outfit te maken voor die avond. Naast de vuilniszak was namelijk alleen ondergoed toegestaan.
Goed, ik dat ding met lollies en ballonnen versierd en op de achterkant de text "Sweet ass" gezet. Onze buschauffeur van die dag had dit namelijk als stopwoordje voor alles wat in zijn ogen mooi of goed was.
Volgende dag koers gezet naar Franz Josef. Onderweg gestopt bij een museum over jacht op herten en possums (geintroduceerde diersoorten die inmiddels een plaag vormen) genaamd "Bushman centre". Later die dag (in de stromende regen) gaan goudzoeken langs de Whataroa river. De Westcoast van Nieuw Zeeland was en is nog steeds rijk aan goud. Diederik en ik hebben allebei 2 scheppen zand gefilterd en zowaar wat korreltjes van dat glimmende spul gevonden. Het is 24 karaat en 1 theelepeltje ervan is $700,- waard.
Bij aankomst in Franz Josef regende het nog steeds keihard. De volgende dag hebben we de half day gletsjerwalk gedaan. Ik vond er niet zo heel veel aan (D.J. kon het meer waarderen), vooral omdat het nog steeds kei en kei hard regende. Door de wolken was de top dan ook geen moment zichtbaar. De gletsjer was op zich wel mooi, het ijs is veelal helderblauw en de ijsgrotten zijn mooi. Helaas geen enkele foto genomen omdat ik m'n camera niet aan al die nattigheid wilde wagen.
De volgende dag in Franz Josef gebleven en drie keer raden... het regende de hele dag! Na een dagje kaarten en t.v. kijken maar snel weggegaan want ik vind het maar niks hier.
Volgende bestemming: Wanaka. Daarvandaan schrijf ik nu dit verslagje. Vanochtend heel vroeg opgestaan en de doldwaze Grand Prix van Brazilie gekeken. 's-Ochtends vroeg met de bus vertrokken en ... verrassing: het was zowaar prachtig weer vandaag, daardoor vandaag enkele stops gemaakt op mooie plaatsen. O.a. gestopt bij een meertje waarin Mount Cook en Mount Tasman mooi reflecteerden (mooie foto!).
Wanaka is een vredig stadje aan een groot lake. We blijven hier 2 dagen en hebben nog geen grote plannen. Grote plannen wel voor de volgende bestemming: Queenstown. Daar gaan we bungeejumpen en wil ik "fly by wire" gaan doen. Wat dat is zal in het volgende verslagje wel te lezen zijn... (het plaatje hiernaast geeft alvast een kleine indicatie)

PS: De foto's zijn momenteel niet beschikbaar omdat de site waarop ik ze plaatste ineens uit de lucht is (hoop dat die niet voorgoed van het toneel verdwenen is)

8 APRIL

Foto's van Nieuw Zeeland zijn HIER te vinden.
Als er wordt gevraagd om in te schrijven geef dan de volgende gegevens op:
member name:peterdownunder
password:fotos
Helaas zijn de foto's weer een beetje onderbelicht afgedrukt (ik ga nooit meer naar een Fuji store!). De negatieven zijn wel goed dus ik kan ze later thuis wel weer normaal krijgen.

13 APRIL

Er is er een jarig hoera, hoera....
Diederik is vandaag JARIG! Die ouwe is 26 jaar geworden. Dat vraagt natuurlijk om een feestje. We gaan vanavond uit eten met een Engels stel die we hier hebben leren kennen en daarna hebben we nog iets speciaals voor de birthday boy in petto...

Wanaka was een heel prettig dorpje. Niet echt veel speciaals op het eerste gezicht maar het was gelegen aan een groot meer in een hele mooie omgeving (niet dat dat hier in NZ speciaal is). We zaten in een vrij lux hostel en hebben hier o.a. een wandeling gedaan die een gaaf uitzicht gaf over de omgeving.
Na de rust van Wanaka koers gezet naar de waanzin van Queenstown: the adventure capital of the world.
Ook dit was liefde op 't eerste gezicht: er is hier gigantisch veel te doen (zoals veel geld uit geven) en te beleven. Overdag zijn hier de meest waanzinnige activiteiten te ondernemen (bungyjumpen, raften, jetboaten, skydiven, riverboarden, etc, etc). 's-Avonds zijn er tig clubs en bars vol met backpackers waar je je tot 's-ochtensvroeg niet hoeft te vervelen.
We blijven hier 5 dagen. De dag na aankomst zijn we dus gaan bungeejumpen en wel vanaf de hoogste in Nieuw Zeeland (the Nevis), een "architectal materpiece" zoals ze 'm hier noemen.
Hoog boven een canyon hangt een cabine te schommelen aan enkele kabels. Je wordt er met een gondola naartoe getransporteerd. Dan kun je al ff goed de afgrond bekijken -> scary stuff.
Diederik was eerst aan de beurt, was best een leuk gezicht om 'm doodnerveus in de stoel te zien zitten als ie wordt vastgemaakt aan de bungee.
5, 4, 3, 2, 1, BUNGEE!!!... Na 6 sec. vrije val en enkele tombolas stapt ie veilig weer de cabine in. Dit keer met een grote greins op het gezicht!
Ok, sweet, even later is het mijn beurt. Bij het skydiven voelde ik niet echt veel angst maar bij deze bungeejump des te meer! Als je op de rand staat en moet gaan springen is dat echt wel supertje eng. Al je zintuigen vertellen je namelijk dat je 't niet moet doen. Uiteindelijk m'n gedachten op nul gezet en toch maar gesprongen... SUPER natuurlijk, wel kort maar des te heftiger.
Op vrijdag zijn we weer gaan luge karten (als prematuur verjaardagskado voor D.J.). We hadden dit al in Rotorua gedaan en dit was erg in de smaak gevallen. Daarom vrijdag 5 ritjes gedaan en het gelukkig weer overleefd ondanks dat ik er een keer hard vanaf ging.
Na wederom een avond in onze favoriete bar "The World" ben ik op zaterdag "Fly by wire" gaan doen. Dat sloeg echt alles, alsof je eindelijk zelf in de supersonisch vliegtuig mag vliegen: je wordt eerst boven een canyon hoog de lucht in gehezen en wordt dan losgelaten met volledige controle over de throttle en het stuur. Zo kun je wat verschillende moves uitproberen en proberen om de topsnelheid van 170km te halen. Ik heb zelf iets van 155km kunnen registreren.
Helaas hebben we nog maar een paar dagen hier in Nieuw Zeeland voordat we terugmoeten naar Australie. Morgen nemen we de bus naar Christchurch en dan vliegen we dinsdagavond terug naar Melbourne.

21 APRIL

Vrolijk pasen! Een feest dat niet zo erg leeft als je aan het reizen bent. Over feest gesproken: het vorige verslag was tot aan de verjaardag van Diederik. 's-Ochtends de kamer met ballonnen versierd en ontbeten met taart (en een Heineken voor Diederik (: ). Overdag de wandeling "One Mile Creek" gedaan, een klim langs een kreek door het bos. 's-Avonds met dat Engelse stel ons buikje rondgegeten bij Pizza Hut en het feestje in "The World" voortgezet.
Ik ben die avond wel wat vroeger naar huis gegaan omdat ik echt te moe was, zijn op dat moment 7 dagen achter elkaar uitgegaan. En hoewel het niet elke keer even wild is ga je het toch merken na een tijdje.
De busrit naar Christchurch de volgende dag was lang maar het was erg mooi weer. Het landschap werd op een gegeven moment helemaal plat met weilanden en zwart-witte koeien zodat 't net Nederland leek. Om de Holland experience compleet te maken had ik die dag ook zowaar geimporteerde drop gevonden in een supermarkt: $5,30 voor 250 gram redband gemengde drop. Duur dus, maar 't smaakt wel na al die tijd.
's-Avonds aangekomen in Christchurch, uit eten gegaan en vroeg gaan slapen. Weer vroeg op om uit te checken. Vervolgens wat gaan shoppen en naar de bioscoop gegaan: Dreamcatcher. Dit is een verfilming van een boek van Stephen King met Morgan Freeman. Goede film, maar wel erg raar en soms lastig te volgen. Toen naar het vliegveld, daar kwam ik erachter dat er in NZ toch heel wat geld doorheen is gegaan (m'n creditcardlimiet was bereikt 0: ).
We vlogen weer met Qantas, is op zich wat minder dan Cathay (geen persoonlijk videosysteem ): ) maar ze hebben altijd goede maaltijden.
Midden in de nacht in Melbourne aangekomen. Shuttlebus naar oude hostel genomen en om 2:30 ingecheckt. Voor ons was het dan al 4:30 omdat het in Melbourne 2 uur vroeger is.
Het wederzien met Melbourne was net alsof je na vakantie weer thuiskomt (Nieuw Zeeland was een soort vakantie in een vakantie). Het was in Melbourne de eerste dag slecht weer: koud en regenachtig. We begonnen meteen weer terug te verlangen naar Nieuw Zeeland. Gelukkig werd het daarna prachtig weer. Het is nu al dagen zonnig en warm.
We moeten nu wel snel een baantje vinden want de bezienswaardigheden van Melbourne heb ik nu wel gezien en het is tijd om te gaan werken en een beetje terug te verdienen van de grote uitgaven in Nieuw Zeeland.
Tot onze verbazing zijn 2 vrienden van ons, Nick en Miles uit Engeland, nog steeds in Melbourne. We hadden daarom op vrijdag afgesproken bij ons hostel en het was erg prettig om die gasten weer terug te zien. Het is die vrijdag niet al te laat geworden omdat we erg moe waren. Op de een of andere manier is dat een erfenis van het drukke programma en vele reizen in Nieuw Zeeland, vooral Diederik is een beetje levenloos de laatste dagen. Op zaterdagavond is hij dus maar thuisgebleven en ben ik naar een megadicotheek in St. Kilda geweest met Miles, Megan en een vriendin van haar waarvan ik de naam vergeten ben (als ik namen noem in de reisverslagen is dit overigens meer voor m'n eigen herinnering, ik snap dat dit buitenstaanders erg weinig zegt).
Ik ga nu 2e paasdag doorbrengen in het zwembad. Laters!

24 APRIL

It's decision time...
Diederik en ik gaan even een tijdje opsplitsen en onze eigen weg. We hebben geen ruzie ofzo, integendeel, 't samenreizen ging prima en is me erg goed bevallen. Maar we reizen nu al ruim 4 maanden dag in dag uit samen en het is nu een goede tijd om even onze eigen weg te gaan.
Het was zoieso altijd al een ambitie van Diederik om ook een tijdje alleen reizen. Hij ziet dat als test voor zichzelf, om zijn onafhankelijkheid en zelfstandigheid te ontwikkelen enzo.
Na een supertijd in Nieuw Zeeland is het een goede tijd om even op te splitsen, te meer omdat hij nu voor langere tijd zal moeten werken om geld te verdienen om verder te kunnen reizen. Ik ga ook wel even werken, maar dan wat korter en meer om niet lui te worden en de vakantie even te breken.
Diederik zal zoals het er nu naar uitziet naar Perth (Westkust) afreizen om daar te gaan werken. Het is daar momenteel erg warm. We zien elkaar wel weer ergens aan de Oostkust. Waar en wanneer hangt er helemaal vanaf hoe het allemaal loopt.
Ik moet nu enkele lastige keuzes maken. In Nieuw Zeeland heb ik een meisje leren kennen waarmee ik nu wellicht even verder reis. Ze komt uit Denemarken, is 26 jaar en heet Louise. Het klikt goed tussen ons dus ik zou op zich heel graag met haar mee gaan. Probleem is alleen dat zij niet veel tijd meer heeft in OZ en dus in een sneller tempo moet reizen (zoiezo vliegt ze vanuit Alice Springs richting huis). Zij wil zondag/maandag vertrekken en ik moet dus snel beslissen of ik mee ga naar Alice Springs. Op zich wil ik dat wel graag maar aan de andere kant wil ik wel graag in een rustiger tempo reizen om alle mooie plekken goed te verkennen. Ook was ik van plan om nog een tijdje in Melbourne te werken, het weer is hier de komende tijd nog erg goed.
Ik weet nu nog niet zeker wat ik ga doen maar erg veel tijd om te beslissen heb ik niet want ik heb belooft om het haar later vandaag te vertellen (om zo ook nog genoeg tijd over te houden om alles te regelen). So, I'm wasting time now, maar ik moest het toch even van me af schrijven...

27 APRIL

Ok, ik zit nu in Warrnambool. Heb toch besloten om zondag te vertrekken uit Melbourne en met Louise naar Adelaide te gaan. Vanochtend daarom afscheid genomen van Diederik en gisteren van Nick en Miles (we zien ze wel weer in A'dam). Is raar om na al die tijd nu afscheid te nemen van Diederik, zal wel ff wennen worden. Vandaag begint als het ware een nieuw hoofdstuk van het Australie verhaal: op naar de outback!
Vandaag de Great Ocean Road (weer) afgereisd. Morgen zullen we de Grampians doen, daar overnachten en vervolgens doorreizen naar Adelaide waar we 3 dagen zullen blijven.
Gisteren de grote laatste avond uit met Nick en Milo en natuurlijk Diederik en Louise. Zijn naar Twister gegaan in de Palace, verruit de gaafste tent in Melbourne. Het is wel veel te laat geworden (maar goede avonden hebben vaak de neiging om tot in de kleine uurtjes door te gaan): pas na vieren lag ik in bed terwijl om 6 uur 's-ochtends weer de wekker ging.
Verrassenderwijs was ik vandaag niet heel moe, wellicht dat de mooie scenery van de Great Ocean Road je goed wakker houdt. De koppen koffie moeten ook hebben geholpen. Ik had de Great Ocean Road natuurlijk al eerder uitvoerig gedaan met de huurauto maar deze route kun je tig keer doen zonder dat ie gaat vervelen. Wel zie je tijdens zo'n busreis veel minder dan als je het op eigen houtje doet. Onze buschauffeuse is het meest rare mens die ik ooit heb meegemaakt, het leek alsof ze knetterstoned was. Allerreerst ziet ze er niet uit en ze lag constant helemaal blauw om d'r eigen grappen. Echt waar, je voelt je niet veilig met dat mens achter 't stuur.
Anyway, bij de Twelve Appostles hebben we een helicoptertrip over Port Cambell National Park genomen, was maar $70,- dus was een unieke kans om voor het eerst in een heli te zitten. Prachtig zoals zo'n ding kan manouvreren en het uitzicht van boven is heel mooi.
Nu zitten we dus in een hostel in Warrambool, net ff relaxed een paar potjes pool gespeelt en ik denk dat ik nu maar snel naar bed ga om wat slaap in te halen.

2 MEI

M'n broer z'n verjaardag vandaag: hij is sinds vandaag officieel twintiger. Gefeliciteerd bro!
Vandaag was het laatste daggie in Adelaide, best een relaxte stad. Niet heel veel bijzonders maar wel ok voor 3 dagen.
Na Warnambool ging de reis eerst echter naar Grampians National Park. Die dag was super geslaagd. In een en dezelfde dag koalas, wallaby's, herten, kangeroes en emus in het wild gezien. Mooie wandeling gedaan langs een of andere waterval en verder door een gorge. Daar was het af en toe schrikken omdat er ineens een wallaby voor je uit de bush vandaan springt. Ik had die dag overigens meerdere ietwat angstige encounters met de lokale fauna hier. Eerder die dag zagen we dus emu's in het bos en nam ik een foto van die rare beesten, op dat moment was m'n rolletje vol en begon de camera met veel lawaai terug te spoelen. Die emu's zijn super nieuwsgierig en op dat moment kwamen ze dus allemaal met grote ogen op me afgelopen... Ik er als een haas vandoor gegaan dus.
Ff later kwamen we bij een open veld met kangeroes en een van die beesten dacht dat ik wat te eten voor 'm had en kwam op z'n achterpoten recht op me af lopen/springen, nu was ie nogal groot en sterk dus ik wederom maar even afstand genomen. Dit tot hilariteit van de andere busreizigers.
Na de Grampians volgde een lange tocht naar Adelaide. Dit door een weinig afwisselende omgeving. Over de highway, plat met hier en daar eucalyptusbomen. Onderweg My big fat Greek wedding gekeken: erg grappige film. 's-Avonds de verjaardag van Vicky de buschauffeur gevierd in de pub: het mooie was dat het gratis drinken was die avond..
Op woensdag met Louise en Anja naar de film Anger Management met Jack Nickolson en Adam Sandler gegaan, ook erg grappig.
De volgende dag naar het South Australia museum gegaan en daarna de tram naar het Glenerg beach genomen.