- Maart 2003

Tsjee, t'is al weer maart zie ik, time flies when you're having fun.
De geplande Great Ocean Roadtrip hebben we uitgesteld tot de dinsdag na de Grand Prix. Werd een beetje kort dag allemaal en er is genoeg te beleven hier in Melbourne momenteel.
Momenteel staat echt alles hier in het teken van de Grand Prix, overal waar je loopt en kijkt wordt je ermee dood gegooit (niet dat je mij hoort klagen overigens).
Vandaag was supercool, ben samen met Nick naar het Albert Park circuit gegaan om daar wat rond te gaan kijken. Bleek echter dat het nu afgesloten is voor publiek: overal hekken en security guards. Wij wat rond de hekken gelopen en kans gezien om achter de rug van een groepje van die security gasten de poort binnen te sluipen, toen heel casual over de baan (waar men nog overal bezig was met de laatste werkzaamheden) gelopen richting 't hol van de leeuw: de pitlane. En het was gelukt! We konden gewoon langs de pitlane lopen en hebben alle wagens uitgebreid kunnen inspecteren. Alleen de Ferrari's waren wat moeilijk te zien omdat ze doeken over de auto's hadden gedaan. Ook waren de Minardi's er niet want die wordt morgen gepresenteerd op het Federation Square.
Was echt hartstikke gaaf die pitwalk, normaal moet je daar zo'n 500 dollar neertellen. Tegen het eind kwam er een beveiligingsagent op een scooter naar ons toe en die was erg verbaasd dat we binnen waren gekomen. Hij vertelde dat we illegaal bezig waren en dat we asap naar de uitgang moesten gaan.
Onderweg werden we nog een keer onderschept en werden vervolgens naar de uitgang geescorteerd.
Vanavond hebben we gegeten bij een cafe waar ze voor $3(!) complete maaltijden serveren. We zijn hier al 3 keer eerder wezen eten want het eten is goed (vandaag kipschnitzel, friet en salade) en zelf koken is haast duurder.
Morgen staat er nog meer F1 op het programma: we gaan naar de officiele perspresentatie van het Minardi team. We nemen het spandoek mee zodat er een kans is dat we op t.v. komen tijdens de voorbeschouwing op de Grand Prix (RTL5 is er namelijk ook).
Diederik heeft overigens werk als schoonmaker bij de GP op vrijdag, zaterdag en zondag. Het worden drukke dagen want dit weekend is er verder het Moomba Waterfest hier in Melbourne met vuurwerkshows, gratis openlucht bioscoopvoorstellingen en nog veel meer. Aanstaande maandag is het Labour Day en dan zijn er ook allerlei festiviteiten in de stad. Vanaf dinsdag begint de trip met de huurauto. We hebben een kleine Ford Telstra geboekt tot en met donderdag.
Vrijdag hebben we dan de tijd om in te pakken (en natuurlijk weer een verslagje te plaatsen) want de zaterdag daarna vertrekken we in de ochtend naar Auckland, Nieuw Zeeland.

Vandaag weer een nieuw rolletje op c.d. laten zetten. Die kan ik morgen ophalen en dan zal ik ze gelijk op internet proberen te zetten (mits de tijd het toelaat)

5 MAART

Er zijn nu nieuwe foto's beschikbaar op de fotopagina (een deel staat onder februari, het andere deel onder maart)

It just keeps getting better: vandaag was te gek. We zijn met het spandoek naar de launch van de nieuwe Minardi gegaan en zijn 'wereldberoemd' geworden. Diverse televisieploegen (waaronder RTL5! en Ten) vroegen of we ff wilden poseren met het spandoek. Ook een aantal fotografen hebben ons op de foto gezet. Net al snel op internet gekeken en ben HIER al een foto tegengekomen.
Naderhand ook met Jos op de foto gegaan (hij heeft het spandoek omhooggehouden) en met Justin Wilson en Paul Stoddart op de foto gegaan, was legendarisch.
Op de weg terug kwam ik nog langs een of ander groot promo evenement middenin het centrum en daar waren de 2 Jaguar rijders, Mark Webber en Antonio Pizzonia, dus ook maar even hun handtekening gehaald.
Al met al was het weer een superdag en schrik niet als je ons binnenkort op t.v. langs ziet flitsen...

VERVOLG: Vanavond waren we op Ten News (Het NOS journaal van OZ)!
Op Internet staan we ook HIER en HIER en HIER

10 MAART

Diederik heeft vandaag nieuwe foto's online gezet (o.a. van de donut in Ku Ring Gai Chase N.P. en van het fruitplukken). Ze zijn HIER te zien.

De afgelopen dagen stonden dus in het teken van de F1. Op vrijdag naar de trainingen geweest en de eerste kwalificatie. 's-Avonds wilde ik het niet te laat maken omdat de volgende dag vroeg de F1 weer begon maar het werd 3:30 (dus zaterdagochtend maar niet gegaan) omdat we naar onze favoriete nachtclub "the Loft" zijn gegaan. Die nacht helaas ook verkouden geworden en tot op de dag van vandaag voel ik me niet zo super.
Gisteren dus voor het eerst naar een Grand Prix geweest en het was een mooie race geworden. We zijn om 5:00u opgestaan om een mooi plekje te kunnen bemachtigen. Om 7:30u gingen de poorten open en ging iedereen rennen naar dezelfde heuvel (daar was namelijk ook een t.v. scherm). Gelukkig een goed plekje kunnen bemachtigen. Helaas ging het regenen en was het koud. Tegen de tijd dat het moest regenen (de race) stopte het, dat was erg jammer want anders had Verstappen een goede kans gehad op punten.
De race was leuk en interessant, na de race ben ik nog achter bij de paddock gaan rondneuzen en toen 10 rijders tegengekomen (zodoende m'n programaboekje met de nodige handtekeningen laten versieren).
Omdat Diederik na de race werkte als schoonmaker had hij een pas om het circuit op te komen, daardoor kon ie z'n ticket weer doorverkopen (met $15 verlies).
Vandaag heb ik de hele dag op bed gelegen en daardoor gaat het nu weer wat beter. Dat moet ook want vanaf morgen hebben we een auto gehuurd om o.a. de Great Ocean Road te doen.

14 MAART

Gisterenavond teruggekomen van de Roadtrip met Diederik en Nick. Helaas kon Miles niet mee omdat ie moest werken. Dinsdagochtend de huurauto opgehaald. Als je een auto huurt verwacht je een niet al te oude auto maar wij werden opgezadeld met een wrak van minstens 15 jaar oud: een Ford Telstar met stokjes tussen het linkerraam en de deurpost om het raam omhoog te houden (?!). Verder deden de airco het licht in het dashboard 't niet. Zo kun je 's-avonds niet zien hoe hard je gaat en hoe het met de benzine staat. En dat was wel nodig want slurpen dat die ouwe deed...
Maar geaccepteerd dat we moesten roeien met de riemen die we hadden en Melbourne uitgereden richting Torquay, waar de Great Ocean Road begint. Deze plaats is beroemd door de dure surfkledingmerken die hier gevestigd zijn (o.a. Ripcurl). Vervolgens verder gereden naar Bell's Beach, hier wordt eens per jaar het wereldkampioenschap surfen gehouden en hier is de eindscene van de film Point Break met Patrick Swayce en Keanu Reeves opgenomen.
Toen hebben we bij het plaatsje Anglesea een golfbaan bezocht die erom bekend staat dat er veel kangeroes op de baan te vinden zijn. Het was echt bezaaid met die dingen, honderden kangeroes lagen er te zonnebaden.
Daarna naar Lorne gereden en naar de Erskine Falls gegaan. Dit vond ik de mooiste waterval ooit. Deze was gelegen in dicht regenwoud en met de lichtval hier zag het er prachtig uit. Nog een tocht gemaakt door de jungle hier en omdat het al laat werd niet al te ver gelopen en weer doorgereden naar Apollo Bay waar we overnacht hebben in een klein hostel annex motel boven een restaurant. Was erg lux vergeleken met de hostels waar we hiervoor zijn geweest.
's-Ochtends direct doorgereden naar Otway National Park (ook regenwoud). Hier een track gedaan door onaangetast regenwoud van duizenden jaren oud met gigantische bomen waar je onder de stam kon staan.
Ook naar een eucalyptiswoud gegaan vol met koala's. Normaal vind je die beesten niet zo snel maar we hadden ergens een tip gelezen van een onverhard weggetje dat naar een bos leidt met een grote koala kolonie. Erg apart van die wollige beertjes die in bomen hangen.
Op terugweg dacht ik dat er een hondje over de weg liep maar dat bleek dus ook een koalabeer te zijn. Wij uit de auto gegaan om een foto te nemen maar toen ging ie hard wegrennen. Daarna begon ie vreemd te brullen (lijkt een beetje op het geluid van een varken).
Verder gereisd richting de iconen van de Great Ocean Road: de Twelve Apostles en Loch Arch. Dit zijn limestone formaties die voor de kust in zee staan. Vooral Loch Arch vond ik erg mooi om te zien.
Daarna volgden nog enkele limestonerotsen en uitzichtpunten doorgereden naar het noorden richting Grampians National Park.
Onderweg zagen we nog een grote slang langs de weg maar omdat ie nogal wild bewoog denk ik dat ie aangereden was.
Tijdens zonsondergang zijn we een slapende vulkaan opgereden waarvandaan je een superuitzicht had over het verder platte landschap en de in de verte gelegen Grampians. Pas na enkele minuten zagen we dat een paar meter voor ons ook een wallaby van het uitzicht stond te genieten. Op de weg naar beneden was het oppassen geblazen omdat echt om de honderd meter een kangeroe rondsprong. Die beesten zijn best dom omdat ze gewoon voor je auto springen.
Vrij laat kwamen we aan in een plaatsje genaamd Dunkeld waar we erg veel moeite hadden om een slaapplaats te vinden. Uiteindelijk hoefden we gelukkig niet in de auto te overnachten maar vonden we Bed & Breakfast accomodatie (in een woonhuis dat deels omgebouwd was tot hostel).
Na een goede nachtrust vertrokken naar de Grampians. Dit grote park staat bekend om z'n unieke flora en fauna en mooie rotsformaties. En mooi was het zeker. We hebben 3 tracks gelopen: De twee bekendste naar de Jaws of Death en McKenzie Falls en nog een zwaardere naar een uitkijkpunt genaamd de Pinnacle. Vooral die laatste was erg de moeite waard, een zware tocht omhoog (en omlaag) over rotsen en door bos waar je verder niemand tegenkomt.
Toen was het al laat en moesten we nog 3 uur rijden naar Melbourne. In Melbourne hebben we weer voor 2 nachten ingecheckt in het oude hostel. 's-Avonds nog ff wat gaan drinken met Miles en afscheid genomen omdat we morgen naar Nieuw-Zeeland vertrekken.

PS: Net iets heel stoms gedaan: fotocamera geopend terwijl het rolletje nog niet teruggespoeld was. Waren hele mooie foto's, beste tot nu toe. Vrees dat ze nu verknald zijn (balen, balen)

17 MAART

Hela, groeten uit Auckland! Net wat nieuwe foto's online gezet van de F1 en de Great Ocean Road. De schade valt mee: er zijn 'slechts' 7 foto's verknalt. Na een prettige vlucht (aanvliegroute over Nieuw Zeeland was erg mooi) gisteren eerst Auckland verkent ('just' another big city) en 's-avonds onder het genot van de tax free gekochte fles Malibu wat plannen gemaakt. Vandaag een buspas geboekt zodat we dinsdag (overmorgen) vertrekken met de Kiwi Experience naar Whitianga.

21 MAART

We zitten momenteel Taupo, waar we 3 dagen zullen blijven. Het is hier in Nieuw Zeeland HEEL gaaf. De dagen zijn heel vol en dus is er weinig tijd om het internet op te gaan. De verslagjes zullen dus kort en spaarzaam zijn. We zijn dinsdag naar Mount Eden gegaan, een slapende vulkaan bij Auckland met een groots uitzicht. Vervolgens verdergereden naar Coromondal Penunsula en daar de kustwandeling naar Cathedral Cove (een rotsformatie) gedaan.
Daarna naar Whitianga, een vredig havendorpje, gegaan waar we overnacht hebben.
Gisteren zijn we doorgegaan naar Rotorua. Dit is de plek waar de meeste geothermische activiteit plaatsvindt, overal geisers en bubbelende modderbaden. Het stinkt hier gigantisch naar rotte eieren door alle zwaveldampen die uit de grond komen. We zijn naar het grootste geothermische park gegaan en daar waren o.a. enkele grote spuitende geisers te zien. Verder hadden ze er ook een Kiwi (de nationale vogel). Dat beestje is inmiddels door ontbossing en uitheemse dieren zo bedreigd dat er constant een bewaker bij staat (een vogel met z'n eigen bodyguard!).
Later die middag 2 keer gaan luge karten. Dat was echt supercool: met een gondola ga je de berg op en dan ga je in een soort kart over een parcours naar beneden.
Ging supertje hard en het zag er eigenlijk een beetje te gevaarlijk uit, zelfs ik kneep 'm af en toe een beetje omdat ik bijna de bocht uitvloog.
's-Avonds naar een Maori dorp gegaan waar we werden vermaakt met traditionele zang en dans en daarna een Hangi maaltijd. Het eten is gekookt in een gat in de grond waar het 3 uur heeft zitten stomen. Was erg lekker alleen ook vrij prijzig ($56).
Vandaag zijn we doorgereist naar Waitomo en later dus Taupo. In Waitomo een bushwalk gedaan door een stuk mooie wilde junge, compleet met hangbruggen a la Indiana Jones en grotten.
Wat het meest opvalt hier is dat Nieuw Zeeland er heel anders uitziet als Australie: zo ontzettend groen. Het heeft allemaal ook een zeker mysterieus sfeertje door de manier waarop de bergen eruit zien. Heel anders dan bijvoorbeeld in de Alpen. Wie Lord of the Rings gezien heeft weet misschien wat ik bedoel.
Anyway, wellicht dat dit het allerlaatste verslagje wordt want morgenochtend ga ik skydiven vanaf 12000 feet(!). Daar heb ik superveel zin in want je maakt een vrije val van 45 seconden. Overmorgen doen we de Tongereira Crossing (8 uur durende zware track), dus daarover meer in het volgende verslag (if my chute opens, that is).

26 MAART

Hi there, die parachute ging dus open (hopelijk stel ik nu niemand teleur (-:). Skydiven was super onvoorstelbaar, te gek, etc...
's-Ochtends werden we (Diederik is om geld te besparen overigens niet meegegaan) met een busje opgehaald en naar het vliegveld gebracht. Bij het aantrekken van de uitrusting begonnen er wel wat vlinders in m'n buik rond te vliegen maar toen ik eenmaal in 't vliegtuigje zat was ik tot m'n eigen verbazing eigenlijk geheel niet zenuwachtig meer en had ik meer zoiets van "Bring it on!!". Je zit in 't vliegtuig met 2 andere skydivers en 3 instructeurs. Je mag namelijk niet alleen springen maar zit vast aan een instructeur die op 't juiste moment aan het touwtje trekt.
Als je dan na een scenic flight uit de deur hangt en naar beneden de diepte in kijkt geeft dat een heel surreeel gevoel. Nadat je springt hebben je zintuigen even nodig om te verwerken wat er gaande is: je suist met 200km p/u richting aarde!! Dan is het genieten geblazen, 45 sec vlieg je door het luchtruim, echt te gaaf. Als de parachute uiteindelijk opent wordt alles opeens heel stil en bungel je langzaam richting aarde.
De rest vande dag loop je met een glimlach rond van oor tot oor. Over oren gesproken: die zitten erna nog enkele uren potdicht. Mijn linkeroor is pas sinds gisteren (4 dagen later!) weer helemaal de oude.
De volgende dag zouden we dus de Tongariro Crossing doen maar helaas verslapen (moesten om 5:15 op en ik was nog tot 3:00 in een bar gebleven).
Daarom maar voor de volgende dag geboekt omdat iedereen die wel gegaan was zo vol lof was over de track. Hij heet ook de beste van Nieuw-Zeeland te zijn.
En dat kan ik me nu compleet voorstellen. Was in elk geval by far de beste tocht die ik ooit gedaan heb (over land welteverstaan). Hij is alleen ontzettend zwaar, je trekt 17 km over een vulkaan, langs en over 2 kraters. De vulkaan is nog steeds actief en je ziet dan ook her en der stoom uit de grond opstijgen. De landschappen waar je doorheen loopt zijn zeer afwisselend: over rotsen, langs water, over kraters waar je je echt op de maan waant (niet dat ik daar ooit geweest ben overigens..) en door dichtbegroeid woud.
Heb enkele hele mooie foto's genomen die het landschap beter zullen beschrijven dan ik hier zou kunnen. Die volgen later dus wel weer...
Volgende dag vertrokken uit Taupo richting River Valley en daar in een lodge in een of andere vallei in the middle of nowhere verbleven. Was wel leuk overigens, even gezwommen in de ijskoude rivier ernaast en die avond avond wat gedronken met 2 Canadese (ik mag dat volk wel...) meisjes die we tijdens de Crossing ontmoet hebben.
Inmiddels zitten we in Wellington, de hoofdstad van NZ. Gisterenavond na een lange saaie busrit de stad ingegaan met diezelfde Canadezen. Ik ga nu naar Te Papa het nationale museum van NZ en morgen stappen we op de ferry naar het Zuidereiland.
Take care!