- Mei 2003

G'day, ik zit nu letterlijk in het midden van outback Australie, in Alice Springs, de enige stad van enig formaat in deze regionen.
De laatste dagen zijn ongelovelijk geweest, zoveel gezien en gedaan. Vooral ook voor m'n eigen geheugen gaat dit verslag daarom lang worden. Om het wat overzichtelijker te maken heb ik 'm dit keer opgedeeld in dagen.
De hele reis is uiteindelijk anders verlopen dan vooraf gepland. Ik wilde in eerste instantie bij de eerste overnachtingsplaats uitstappen om 2 uur daarvandaan 3 dagen bij een aboriginal community te verblijven (boomerangs maken, kangeroe jagen, overleven in de bush, etc.). Dat leek en lijkt me nog steeds erg gaaf maar ik heb het uiteindelijk toch niet gedaan omdat ik tot Alice Springs bij Louise wilde blijven en daarnaast bleek het 4 keer zo duur dan in de Lonely Planet staat vermeld.
Overigens heeft Diederik 2 nieuwe rolletjes foto's op z'n site gezet (http://www.ddrk.tk)

Ook mijn foto's van April en begin Mei zijn nu online.

Vrijdag 2 mei

Vandaag was onze laatste dag in Adelaide. Na goed te hebben uitgeslapen wat inkopen gaan doen voor de outbacktrip en m'n broer gebeld omdat ie vandaag jarig was. 's-middags naar de Haigh's chocolatefactory gegaan voor een tour in de fabriek en (nog belangrijker) gratis chocola proeven.
's-Avonds in de bar onder het hostel gaan poulen en daarna naar een bar/dancing in de stad gegaan. Dat was echter een zet die we de volgende dag ernstig zouden berouwen: 4 uur gaan slapen terwijl om 6 uur de wekker ging omdat we om 6:30 aan de tour zouden beginnen...

Zaterdag 3 mei

OK, deze dag begon dus vreselijk, met kleine oogjes ingecheckt voor de 6 daagse trip naar Central Australia met Adventure Tours. Deze trip is niet met de bus maar met een 4X4 wagen, wat minder confortabel maar wel cool.
De eerste 2 uur uit Adelaide maar wat bijgeslapen en na de eerste koffiestop kon ik m'n ogen weer een beetje openhouden.
Het landschap na Adelaide bestaat uit een grote prairie en de temperatuur werd geleidelijk aan steeds hoger.
Voor deze tour moest je $140 betalen voor de overnachtingen en maaltijden omdat selfcatering in de outback erg lastig is. Die maaltijden bleken echt onverwacht goed te zijn. Iedere lunch bestond uit een overvloed aan broodjes, salades, groenten en fruit met de ene dag hamburgers dan weer kip of wraps en gekruid gehakt. Ook de avondmaaltijden waren uitstekend: barbeques/chinees/stoofpot, etc. Slechts een dag was het "slechts" pizza in een pizzarestaurant.
Onderweg die dag gestopt bij enkele ruines middenin de woestijn en bij Yaracoorte caves om Aboriginal rotstekeningen te bekijken.
Laat in de middag aangekomen in Parachilna, een dorp met 5(!) inwoners middenin de woestijn. Hier bevindt zich alleen een duur motel en een hostel. Het grappige was dat we een paar dagen daarvoor de film "Rabbit Proof Fence" hadden gezien en deze lokatie herkenden uit die film. Na een komische "stadstoer" door een local hebben we naast de Ghan railway naar een zonsondergang gekeken zoals ze die alleen in de woestijn hebben. Daarna een maaltijd bestaand uit kangeroosteak, emu-burgers en kameelworstjes gegeten (alleen emu vind ik niet zo super) en maar vroeg in bed gedoken.

Zondag 4 mei

Vroeg in de morgen Parachilna achtergelaten en koers gezet naar Flinders Ranges National Park niet ver daarvandaan. Vandaag gaan we maar 50 km rijden om het prachtige park goed te kunnen verkennen.
Na een wandeling door de Ranges zijn we naar Wilpena Pound gegaan en hebben deze beklommen. Na een zware klim genoten van het uitzicht. Op de weg terug wat verdwaald geraakt maar na wat goed speurwerk en backtracking (er is geen duidelijk pad) toch veilig beneden gekomen (uren zonder water is niet prettig onder de Aussie zon).
's-Avonds een kampvuur opgezet en overnacht in Rawnsley Park.

Maandag 5 mei

Wederom vroeg uit de veren ): voor de lange trip naar Coober Pedy, de opaalhoofdstad van de wereld. Toen we 5 min. onderweg waren sprong er ineens een (suicidale) kangeroe voor de wagen. Keith, onze chauffeur, was gelukkig wel wakker en een noodstop volgde. Het scheelde niks maar gelukkig sprong ie weer boven de motorkap vandaan.
De weg naar Coober is wat eentonig: alleen maar rode woestijn (al is er in de Australische woestijn toch altijd vegetatie, het is niet zo kaal als je zou verwachten).
Onderweg wel grote wedgetail eagles zien zitten op roo's die wat minder fortuinlijk waren dan die van vanochtend. Sommige dode roo's zijn flink opgezwollen door de hitte en schijnen op een gegeven moment te exploderen (nice...(: ).
Door een lekke band kwamen we wat later aan in Coober Pedy en ontbrak helaas de tijd om zelf te gaan opaal zoeken. Wel een rondleiding gedaan door een mijn en het opaalmuseum bekeken.
Het vreemde van Coober Pedy is dat de meerderheid hier ondergronds leeft. Ook ons hostel bestaat uit een oude mijn zodat het er overdag uit te houden is en 's-nachts niet te koud wordt. Er hangt een heel apart ruw "end of the world" sfeertje in Coober Pedy. Interessant om te zien maar je zou hier voor geen goud (/opaal??) willen wonen.

Dinsdag 6 mei

Om 3:45am opstaan is NIET fijn! Maar vandaag staat de lange rit (760km) naar Ayers Rock/Uluru (de grootste monopoliet ter wereld) op het programma.
We kwamen rond 3 uur aan bij het National Park. Was gaaf om onderweg die rots ineens in de verte te zien opduiken, zo mooi helderrood. Samen met het Opera House is Uluru natuurlijk het icoon van Australie. Daarom is het erg speciaal om 'm uiteindelijk dan in het echt te zien en langzaam groter te zien worden.
Uluru is erg belangrijk voor de Aboriginals en omgeven door heilige graven en ceremonieplaatsen (als je daar een foto van schiet krijg je duizenden dollars boete en wordt je gelijk het land uit gezet om nooit meer toegelaten te worden!).
De Aboriginals zijn er erg op tegen dat mensen de rots beklimmen. Niet alleen omdat "the Rock" heilig is maar vooral omdat de klim levensgevaarlijk is (al 32 doden en veel meer gewonden in de laatste 50 jaar). Keith vertelde dat als je wilde je vrij was om 'm zelf te gaan beklimmen (ondanks de vele "please don't climb" borden). Hij had dat ook gedaan maar vertelde dat ie dat nooit meer zou doen omdat ie nu meer van de Aboriginalcultuur wist.
Na enig aarzelen besloten dat dit toch een unieke kans en uitdaging zou zijn (te meer omdat de klim vaak vanwege weerscondities gesloten is) en aan de klim begonnen...
De klim is erg stijl en je moet aan ijzeren kettingen vasthouden om naar boven te komen. Het is niet zozeer moeilijk om niet te struikelen maar het gevaarlijke is dat ALS je struikelt je honderden meters naar beneden duikelt (en dan ben je er geweest).
Als je eenmaal uitgeput bij de top aankomt geeft dat het ultieme "on top of the world" gevoel.
De weg naar beneden helaas gezien hoe gevaarlijk de klim is: iemand kreeg halverwege een of andere aanval waardoor ie zich niet meer kon bewegen. Rangers zijn uren bij 'm bezig geweest en hebben 'm na uren naar beneden weten te helpen waar ie door de Flying Docters Service werd afgevoerd.
Na deze bijzondere klim onder het genot van een glas champagne de beroemde Uluru sunset bekeken (de rots veranderd van helderrood naar compleet donker).
's-Nachts buiten naast het kampvuur in swags onder de heldere sterrenhemel geslapen. Wederom een superdag, as good as they get, I guess...

Woensdag 7 mei

Is raar wakker worden buiten, vroeg opgestaan om de zonsopgang aan de andere kant van Uluru te zien. De zonsopgang vond ik eigenlijk veel mooier dan de zonsondergang.
Hierna de Mala walk langs enkele plaatsen van betekenis rond Uluru gelopen. Vervolgens naar Kata Tjuta (De Olgas) gegaan, de minder bekende zusterrotsformatie van Uluru. Kata Tjuta is van dezelfde oorsprong als Uluru. Hier hebben we een hele mooie wandeling gedaan tussen de rotsen naar de Valley of the Winds.
Na Kata Tjuta en de lunch doorgereisd naar Kings Canyon waar we 's-avonds aankwamen. Wederom buiten onder de sterren geslapen (steenkoud overigens).

Donderdag 8 mei

Tot 5:30am "uitgeslapen" en toen Kings Canyon gaan bekijken. Zeker een van de hoogtepunten van de trip. Hier een 3,5 uur durende track gelopen die ingeschaald is als "difficult", maar na Uluru was dit eigenlijk kinderspel. De canyon is niet groot, klein zelfs maar heel fotogeniek met onder in de canyon oases met palmbomen, etc.
Na Kings Canyon volgde het laatste gedeelte van de 6 daagse trip naar Alice Springs.
In Alice 's-avonds gegeten in een tent naast het hostel (beetje een tegenvaller na het goede eten van de laatste dagen). Daarna met de hele groep een gave avond gehad in een Melangas bar/dancing. Er was die avond een of andere reptielenshow in de bar compleet met giftige brown- en black snakes. Ik heb nog een grote python om m'n nek laten hangen.
Helaas was dit de laatste avond voor Louise voordat ze via Sydney terug naar huis vliegt (ze moet weer terug naar haar baan als reisagente), daarom zijn we maar vrijwel de hele nacht opgebleven.

Vrijdag 9 mei

's-Ochtends enigszins vermoeid met Louise Alice Springs gaan bekijken en gaan ontbijten in de stad. Toen kwam het onvermijdbare en moesten we afscheid nemen. Dat viel me nogal zwaar moet ik eerlijk zeggen. We houden in elk geval contact en zoeken elkaar in Europa wel weer op. Ik ken haar nu al vanaf Nieuw Zeeland en het is zo dat je hier vind ik mensen veel makkelijker goed leert kennen omdat je zo veel en intensief met elkaar optrekt en gave dingen doet. Ook is iedereen hier wat opener (incl. ikzelf wellicht) dan in het Nederlandse dagelijkse leven. Anyway, vandaag voel ik me dus niet heel happy. Ben maar met een aantal van de tourgroep het centrum ingegaan en op een terrasje gaan zitten want het weer is super (27 graden).

Zojuist de foto's opgehaald van April en begin Mei. Die zijn nu te zien in het fotoalbum

16 MEI

Ok, hierbij weer een update. Dit keer vanuit het tropische noorden van Ozzieland: Darwin om precies te zijn.
Om vanaf het vorige verslag verder te gaan: Die avond in Alice Springs uit eten gegaan bij de Thai en vervolgens een avond in de beroemde Bojangles saloon doorgebracht.
Zaterdag pas om 15:00u(!) wakker geworden, geen dag meer over. Had m'n slaap waarschijnlijk hard nodig na alle korte nachten van de afgelopen tijd.
Volgende dag (zondag) naar Alice Springs Desert Park gegaan. Dit is een park waarin ze de flora en fauna van de Australische woestijn laten zien. Grote delen van het park zijn niet echt interessant omdat ze daar de 3 soorten woestijn laten zien. Even buiten de poort vindt je (gratis) exact hetzelfde. Wat wel interessant was was het nocturnal house, vol met dieren die je normaal niet zo snel ziet en het mooiste was de Birds of Prey show. Hier laten roofvogels zien hoe ze jagen etc. Grappig was dat ze een jonge wedge tail eagle een show lieten geven maar dat toen een grotere wilde wedge tail die arme vogel ging verjagen.
Op de laatste dag in Alice een mountainbike gehuurd en de MacDonnell Ranges ingegaan. Dat was erg gaaf, vermoeiend maar prachtig. Even buiten Alice begint een pad vol met bochten over heuvels door de woestijn. Auto's zijn hier niet toegestaan dus heb m'n discman opgezet en me flink uitgeleefd op dit mooie pad. Ben naar Simsons Gap (oase tussen 2 bergketens) gereden en weer terug (tijdens zonsondergang: erg mooi). Volgende dag was het vroeg opstaan geblazen voor de 3 daagse tour naar Darwin. Dit keer helaas met een grote coach i.p.v. 4X4 busje. Verder was de groep dit keer wat minder. Ook 11(!) Nederlanders aan boord dit keer, normaal kom je er af en toe eentje tegen. Dit vond ik een beetje te veel van het "goede", vooral omdat een aantal een beetje simpel was en het nodig vondt om 's-avonds keihard Nederlandse carnavalhits te draaien, walgelijk...
Een paar gasten op de bus waren wel cool (de dames op deze tour waren dramatisch!) en daar zit ik nu mee in een hostel in Melaleuca's hostel in Darwin.
Afijn, de bustrip ging langs enkele mooie bezienswaardigheden, allereerst de Devil's Marbles. Een paar honderd kilometer later een rondleiding gekregen door een goudmijn in Tennant Creek.
Vervolgens is de overgang van outback naar tropen interessant om te zien, erg plotseling vooral: een uur nadat we nog door prairieland reden kwamen we ineens in een groot tropisch palmenwoud met thermal springs. Hier gezwommen in warm water onder spinnewebben met spinnen zo groot als een vuist.
Overnacht in lodges, 's-nachts was het hier ook niet meer koud.
Inmiddels bevinden we ons nu in krokodillenterritorium. De volgende dag wezen kanoen door de prachtige Katherine Gorge. Helaas niet m'n fototoestel kunnen meenemen. Een bordje vertelde ons dat hier ook zoetwaterkrokodillen zitten. Een tijdje terug was het nabijgelegen plaatsje Katherine overstroomd en toen hebben ze een 4 meter lange zoutwatercroc bij de vleesafdeling van de supermarkt vandaan moeten halen. Na het kanoen (een keer flink hard op de rotsen geknald omdat we in een rip terecht kwamen) gaan lunchen en doorgereden naar Edith Falls. Hier een uurtje gezwommen onder de waterval in lekker koel water. Vervolgens gestopt bij een pub langs de highway en daar kwam ik toevallig Julia tegen die ik van de vorige tour naar Alice ken. Ik zou haar in Darwin ontmoeten maar kwam haar dus stomtoevallig hier al tegen.
Rond 7 uur in Darwin aangekomen, apart klein stadje waar het eigenlijk iets te heet is. Vooral de hoge luchtvochtigheid laat het zweet flink stromen. 's-Avonds gegeten en uitgegaan in Victoria Pub, een typische backpackerbar. Op een gegeven moment deed ik mee aan een of ander spelletje en stond ik op het podium. Toen ik het publiek inkeek zag ik daar tot ons beider verbazing Mark, een jongen van de Australian Backpackergroep waarmee we in Sydney zijn aangekomen. Echt weer te toevallig! Hij gaat overigens over een paar dagen naar Perth en daar zit Diederik nu natuurlijk (DJ, hij heeft jouw tel nr. nog).
Vandaag ga ik even Darwin verkennen en uitvinden hoe ik naar het nabijgelegen Kakadu National Park ga (tour/autohuur).

20 MEI

Nog steeds in het ongezond warme Darwin. Heb 't hier wel naar m'n zin al is het overdag eigenlijk te warm om echt actief bezig te zijn. Gevolg is dat je maar een beetje gaat rondhangen enzo. Zit nog steeds in hetzelfde hostel met 4 gasten uit de bus naar Darwin en 2 meisjes die zij uit Alice kennen. Vorige week met hun naar "Matrix Reloaded" gegaan. Wat een rotfilm is dat, deel 1 vond ik wel gaan maar deze is echt te raar en slaapverwekkend.
Een paar dagen terug ben ik naar Mindil Beach gelopen om een van de mooie zonsondergangen aan zee te bekijken waar Darwin bekend om staat. Toen ik een foto wilde nemen van een kokospalm met daarachter de ondergaande zon schrok ik me een ongeluk omdat ik dacht een krokodil te zien, dit was echter een grote varaan die nog veel meer van mij geschrokken was. Dat beest ging er dus al waggelend als een haas vandoor.
Het vorige verslag beschreef enkele toevallige ontmoetingen. Het werd echter nog veel erger. Eerst kwam ik in het hostel David en z'n vriendin tegen die ik ken van het fruitplukken in Gundagai. Zij waren aan het bbq-en met een Amerikaan die ik kende uit Adelaide.
Volgende dag sloeg echt alles, kwam nog een jongen tegen van de backpackersgroep uit Sydney: Patrick. Toen ik met hem aan 't babbelen was kwam ook Mark aangelopen en zijn verbaasde blik was legendarisch.
Te toevallig: allemaal onze eigen weg gegaan vanuit Sydney en nu stomtoevallig met 3 man in hetzelfde hostel (terwijl er in Darwin tientallen zijn)!
Op maandag samen met Mark een mountainbike gehuurd en vanaf 's-ochtends vroeg begonnen met fietsen en pas 's-avonds teruggekeerd. In totaal ruim 50 km gereden en in dit landschap en met deze hitte is dat een prestatie waar ik in elk geval trots op ben. Eerst een heel stuk langs de kust gereden naar East Point Reserve en vervolgens het land ingereden naar Holmes Jungle Park, een mooi ongerept gebied met regenwoud, mangroves en palmenbossen. Je komt hier geen ziel tegen. Er zitten hier ook krokodillen, maar wij zijn alleen een groot nest tegengekomen. Wel hoorden we op een gegeven moment een groot beest door het hoge gras wegrennen voor ons, dit moet of een croc ofwel een varaan geweest zijn.
Omdat we geen croc gezien hadden hebben we besloten om 's-avonds naar de wharf te gaan in Darwin Harbour en daar een krokodilschnitzel te bestellen. Croc is best lekker (zit een beetje tussen kip en vis in).
Vandaag is een van die gasten op m'n kamer jarig en daarom gaan we vanavond ergens uit eten en zal het daarna wel weer een lange avond worden. But that's all good!

23 MEI

Nieuw rolletje met foto's online gezet voor de liefhebber (zie album Mei)

27 MEI

Hello there, ben net terug van een driedaagse trip door Kakadu National Park. Daarover later meer, vorige verslag eindigde bij de verjaardag van John. Speciaal voor zijn verjaardag hadden ze t-shirts laten drukken met quotes en bijnamen van iedereen van de groep. Omdat ik me er pas later heb bijgevoegd heb ik maar niet aan het t-shirt deelgenomen (zij reizen allemaal al langer samen). 's-Avonds zijn we in een restaurant in Darwin gaan eten. Ik heb barramundi bestelt, een erg smakelijke vissoort die hier heel populair is. Verder weer quinness gedronken (net als op Diederik's verjaardag) en wederom smaakte dit voor geen meter. De avond is daarna tot in de kleine uurtjes voortgezet in de Vic, de lokale backpackersbar.
Volgende dag waren we allemaal een beetje uitgeteld en hebben we zo ongeveer de hele dag in de kamer doorgebracht.
Op donderdag zijn we gaan picknicken op Mindil Beach, Mary en Stef hadden pasta salade, stokbrood, etc verzorgd. Tijdens de zonsondergang gegeten en daarna wat kaarsjes opgestoken, vervolgens naar de Mindil Market gegaan. Dit is een grote sfeervolle markt die elke donderdagavond word gehouden, erg levendig met tig eettentjes en compleet met entertainment als vuurspuwers, didgeridoo optredens, etc.
De maaltijd op vrijdag was ook erg interessant te noemen: een paar dagen terug deelde iemand flyers uit voor een gratis bbq. Geen maaltijd zo lekker als een gratis maaltijd dus met Joey en Dave hiernaartoe gegaan.
Toen we op het bewuste adres aankwamen bleek het hier om een Youth Christ organisation te gaan. Enigszins huiverig (zouden ze ons gaan brainwashen...)toch naarbinnengegaan. Binnen de poort werden we verwelkomt door 3 vriendelijke dames die ons naar een grote tent verwezen. In een deze tent zaten aan weerzijde allerlei jongeren te eten. Toen wij langsliepen werden we door iedereen begroet: "How are you, what's your name, etc." Ze waren allemaal uitzonderlijk vriendelijk. We keken elkaar wat verbaasd aan en het kostte wat moeite om ons lachen in te houden. Uiteindelijk werd het wel een leuke avond. Het eten was goed, er werd maar even gebeden en verder gewoon veel gelachen met een paar aardige mensen (onderwerpen als drank, etc. probeerden we toch maar te mijden).
Volgende dag naar Kakadu vertrokken. Deze 3 daagse trip werd gedaan in een 4X4 Jeep met een groep van 8. Gelukkig een leuke groep, ook de guide Ryan was erg cool en vertelde veel over de natuur in Kakadu.
De eerste dag begon met een Jumping Crocs tocht over de Adelaide River. Zeker 20 salties gezien. Wat mij verbaasde is hoe dichtbij je bij die monsters komt. Op een gegeven moment stond ik naast de railing van de boot vlak naast een 5.5 meter lange croc, toen hield een van de guides vlees aan een hengel in de lucht en sprong dat monster vlak naast me een meter de lucht in. Dat is best schrikken!!
In Kakadu National Park zelf zijn we eerst naar Nourlangie Rock gegaan om daar de diverse Aboriginal paintings te bekijken. Vervolgens naar Gunlom falls gegaan. Deze plek is bekend uit Crocodile Dundee, hier hebben we even gezwommen. Vervolgens ons kamp opgezet en kangeroe op het kampvuur klaargemaakt. Die nacht weer eens buiten onder de heldere sterrenhemel geslapen. De meesten kozen er overigens voor om in een tent te slapen omdat er nogal veel dingo gehuil te horen was en Kakadu erg veel slangen en spinnen herbergd... De volgende dag was de beste van de 3 dagen: veel klimmen over rotsen en watervallen. Ook gezwommen op een plek waar krokodillen waarschuwingen staan, volgens de gids kon dat gewoon.
Helaas niet zoveel wildlife gezien, alleen een blackheaded python, een sand monitor en een water monitor (grote hagedissen).
Gisteren zijn Joey, Dave, Mary en Stef helaas vertrokken naar Brisbane. Veel lol gehad met deze gasten de laatste paar weken dus wederom jammer om gedag te zeggen. Twee Engelse gasten, Pat en John, zijn er nog wel en met hun ga ik over een paar dagen naar Cairns. Ik heb een vlucht vanuit Darwin geboekt en zal vrijdag vertrekken.
Vandaag het rustig aangedaan omdat het gisteren nogal laat is geworden in the Vic. Wel iets heel belangrijks gedaan: ik heb m'n vlucht naar huis vervroegd. Heb namelijk besloten om 1 september te beginnen aan de opleiding "Software engineering" aan de universiteit van Amsterdam. Ik wil eigenlijk nog lang niet naar huis maar dit is een unieke kans om in 1 jaar een mastertitel te halen. Dus is het tijd om even verstandig te doen. Misschien dat ik daarna nog even een paar maanden ga reizen want het backpackerleven is geweldig.
Het definitieve vluchtschema is nu als volgt:

• 8 augustus: Sydney -> Denpasar (Bali)
  
• 19 augustus: Denpasar -> Hong Kong
  
• 20 augustus: Hong Kong -> AMSTERDAM
  

28 MEI

Wederom een nieuw rolletje met foto's toegevoegd aan het toch al overvolle Mei album (o.a. croc pictures!)