- Dieren te land

Dingo - Deze wilde vorm van de hond komt in heel Australie (m.u.v. Tasmanië) voor. Vooral op Fraser Island is dit zoogdier sterk vertegenwoordigd. De dieren hebben zich hier tot een plaag ontwikkeld.
Dingo's blaffen niet maar kunnen wel huilen. Ze jagen vooral 's-nachts en hun prooien bestaan vooral uit kleine zoogdieren, hoewel ook reptielen en insecten regelmatig op z'n menukaart staan.

Emoe - Samen met de kangeroe is de emoe te vinden op het wapenschild van Australië. Op z'n grote broertje, de struisvogel, na is dit de grootste vogel ter wereld. Ze kunnen niet vliegen maar zijn wel heel sterk. Ze zijn tevens erg nieuwsgierig en soms wat lichtgehumeurd. Behandel ze dus altijd met gepaste voorzichtigheid.

Koala - Een van de meest typerende Australische dieren. Dit buideldier is lui en slaapt ongeveer 20 uur per dag. De 4 uur die ze wel actief doorbrengen eten ze eucalyptusbladeren. Ze bewegen zich daarbij nog steeds erg traag voort en kijken schattig uit hun ogen. Maar dat heeft een reden: van de bladeren van de eucalyptusboom worden ze namelijk knetterstoned! Deze junks zijn uitstekende klimmers en leven hoog in de bomen. Je zal ze dan ook niet snel tegenkomen.

Kangeroo - Wie kent 'm niet: skippy, the bushkangeroo. Down Under komen deze beesten ongeveer in dezelfde getale voor als konijnen hier. Je zult ze dan ook veel tegenkomen, helaas zul je er meer dood dan levend zien, ze worden namelijk veelvuldig het slachtoffer van het verkeer. Rij daarom nooit 's-nachts door de outback.
De mannetjes worden maximaal 2 meter. De baby kangeroes, 'Joeys' genoemd, blijven ongeveer 6 maanden in de moederbuidel. Na het verlaten van de buidel springen ze nog regelmatig terug in de buidel bij naderend gevaar of gewoon om te gaan slapen.

Kraaghagedis - In Australie komen tal van hagedissensoorten voor. Een van de meest typerende is de kraaghagedis welke bij gevaar zichzelf groter en gevaarlijker laat lijken door zijn kraag op te zetten. Deze zonaanbidder is in staat om de kleur van zijn omgeving aan te nemen.
Het beestje komt voor in Queensland en Nothern Territory.

Krokodillen - Krokodillen komen in OZ in 2 soorten: allereerst de relatief ongevaarlijke zoetwaterkrokodil, ook wel 'freshie' genoemd. En ten tweede, de gevaarlijke zoutwaterkrokodil. De twee zijn te onderscheiden aan de snuit en grootte. De zoutwaterkrokodil is over het algemeen groter en heeft een bredere snuit. Het is zeker niet zo dat de zoutwaterkrokodil alleen in zoutwater voorkomt!
Op de dag dat ik dit schrijf staat er toevallig in de krant te lezen dat er in Kakadu National Park een Duitse toeriste dodelijk ten prooi is gevallen aan een 4 meter grote saltie.
In tegenstelling tot de meeste andere predatoren jagen deze kwajongens dus wel actief op mensen. Blijf dus altijd ruim bij de waterkant vandaan in de omgevingen waar deze dieren voorkomen en ga er zeker niet zwemmen zoals de bovengenoemde onfortuinlijke toeriste.
De dieren kunnen maar liefst 6 meter lang worden en kunnen 70 tot 100 jaar oud worden.
Een merkwaardig feit over deze dieren is dat de temperatuur van de eieren het geslacht van de baby krokodil bepaalt: 31.6 graden Celsius heeft een mannetje tot gevolg, kouder of warmer zorgt ervoor dat er een vrouwtje het ei uit kruipt.

Slangen - Deze krioelende reptielen komen zo goed als overal ter wereld voor en zeker ook in Australië. Het merendeel van de meest giftige slangen ter wereld komt hier voor, inclusief de taipan, ratelslang en doodsadders. Ook pythons en boa's zijn ruim vertegenwoordigd.
In principe hoef je niet bang voor slangen te zijn, ze zullen nooit uit zichzelf een mens aanvallen, maar als je op ze gaat staan hebben ze weinig keus. Loop dus nooit door hoog gras en loop het liefst met stevige stappen door slangenterritoria zodat de slang een kans heeft om zich uit de voeten te maken.
In zee leeft de uiterst giftige maar in principe ongevaarlijke zeeslang. Dit beestje is wel zeer nieuwsgierig en staan erom bekend zich regelmatig in duikbrillen te wringen en vrijwillig langs je benen te gaan glijden.

Tasmaanse Duivel - Dit venijnig uitziende schepseltje komt zoals de naam al een beetje aangeeft alleen voor op het Australische eiland Tasmanië. Het dier is het grootste vleesetende buideldier ter wereld. Ze jagen 's-nachts, leven alleen en zijn zeer schichtig. Je mag dan ook van geluk spreken als je er een tegenkomt.
Naast dat ze er duivelachtig uitzien danken ze hun naam ook aan hun harde schreeuwen, vooral wanneer ze vechten om eten.
De dieren zijn in staat om energy te sparen door in een staat te geraken waarin ze de temperatuur van hun omgeving aannemen, dit wordt de staat van "Torpor" genoemd. Nog iets eigenaardigs van deze beestjes is dat hun oren rood worden als ze boos zijn.

Varaan - In Australië komen 20 van de 30 soorten varanen voor. De meest voorkomende is de zogeheten 'sand monitor', deze is in het noorden het gehele jaar te zien; in het zuiden houdt deze soort een winterslaap. Varanen zijn uitstekende zwemmers en tevens kunnen ze aardig snel lopen.
Ze zijn ook prima in staat om op hun achterpoten te staan en zelfs te lopen (zie foto). Dit is een houding die ze aannemen als ze zich bedreigd voelen.

Vogelbekdier - Wat krijg je als je Katrien Duck een nachtje opsluit met Knabbel of Babbel? Vast iets wat lijkt op een vogelbekdier oftewel platypus. Dit vreemde beest heeft een snavel en zwemvliezen tussen zijn achterpoten en kan zich daardoor uitstekend in het water voortbewegen. Bij zijn achterpoot beschikt het vogelbekdier tevens over een scherpe met gif gevulde nagel waarmee hij zich kan verweren tegen belagers. Het gif veroorzaakt bij mensen een enorme pijnaanval en is sterk genoeg om een hond te doden. Helaas komt het diertje niet veel meer voor en zal het veel geduld, doorzettingsvermogen of geluk vergen om er een tegen te komen.